1275
تنبلی چشم در بزرگسالان و علائم آن | آرتا طب
پزشکان بیماری تنبلی چشم را مختص دوران کودکی میدانند.
علت این مشکل، رشد غیرطبیعی بینایی کودک در اوایل زندگی است، اما این اختلال در بزرگسالان هم وجود دارد.
طبق تحقیقات آماری، هر فرد تا ۴۰ سالگی در معرض خطر ابتلا به بیماری تنبلی چشم است.
تنبلي چشم یا آمبلیوپی عبارت است از كاهش شدید بينايي بدون علائم ظاهری در چشم که در اكثر موارد قابل تشخيص و درمان است.
اين بيماري شايعترين علت ضعف بينايي -در يك چشم و گاهی اوقات هر دو چشم- در كودكان، در جوانان و هم در افراد ميانسال است.
در تنبلی چشم، همانطور که از اسم آن معلوم است، یکی از چشمها در ارسال تصاویر به مغز با اختلال مواجه است.
زمانی که مغز متوجه این اختلال میشود، فعالیت این چشم را خاموش کرده و تصاویر را فقط از چشم سالم دریافت میکند.
به طور کلی، تنبلی چشم را میتوان عدم هماهنگی بین دو چشم در دیدن تصاویر عنوان کرد.
یک چشم به دلیل مشکلات بینایی درماننشده، تصاویر را تار و کدر و دیگری آنها را واضح و دقیق میبیند.
مغز متوجه تفاوت این دو تصویر شده و راه ارسال تصاویر از چشم تنبل را مسدود میکند.
این اتفاق در طولانی مدت باعث بیماریهای دیگر میشود.
شايعترين علت تنبلي چشم، انحراف چشم و علت كمتر مرسوم آن، آنيزومتروپي (ناهمگونی شماره چشمها) است.
همچنین، گاهی اوقات ممکن است که علت تنبلی چشم ترکیبی از این دو مورد باشد.
تنبلی چشم میتواند بر اثر مشکلات عضلات چشم، اختلال در عصب انتقالدهندهی اطلاعات به عضلات یا مرکز کنترل در مغز، ژنتیک، داشتن بیماریهای چشمی عمومی یا آسیب دیدگی چشم ایجاد شود.
علاوه بر این موارد، تنبلی چشم بر اثر انحراف چشم درماننشده، دوبینی، عیوب انکساری، آستیگماتیسم، نزدیکبینی، دوربینی، افتادگی پلک، آب مروارید، کدورت قرنیه و … به وجود میآید.
با این که تنبلی چشم جزو بیماریهای بدون نشانه است، اما در بزرگسالان که فعالیت بیشتر بینایی دارند، نشانههایی دارد که فرد میتواند توسط آنها متوجه تنبلی چشم شود.
نشانههای تنبلی چشم در بزرگسالان شامل:
به طور کلی، تشخیص تنبلی چشم که ظاهری سالم دارد و فقط عدم توازن بین دو چشم را به همراه دارد، توسط یک اپتومتریست و ابزارهای مخصوص قابل شناسایی است.
https://artateb.com/?p=6585