نخ جراحی PDS چیست؟

نویسنده : seo 1

250

زمان مطالعه : دقیقه
پک جراحی

27اردیبهشت1403|47: 18

نخ جراحی PDS چیست؟

مقدمه

نخ جراحی PDS چیست؟نخ‌های جراحی از جمله تجهیزات حیاتی در اعمال جراحی هستند. که برای بستن زخم‌ها و برقراری. استحکام بافت‌ها استفاده می‌شوند. انتخاب نخ جراحی مناسب بر اساس ویژگی‌های بافتی، نوع جراحی و مدت زمان نیاز به حمایت بافتی، اهمیت ویژه‌ای دارد.

نخ جراحی PDS (Polydioxanone Suture) یکی از انواع نخ‌های بخیه قابل جذب است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، جایگاه ویژه‌ای در جراحی‌های مختلف پیدا کرده است. این نخ به‌طور خاص برای بستن بافت‌های نرم طراحی شده. و به دلیل ساختار تک رشته‌ای و مونوفیلامنتی خود. مزایای زیادی از جمله عبور آسان از بافت، واکنش بافتی کم و کاهش خطر عفونت را ارائه می‌دهد. در این مقاله. به بررسی کامل و مفصل نخ جراحی PDS. ساختار. ویژگی‌ها، کاربردها و نکات مهم در استفاده از آن پرداخته خواهد شد.

 

ساختار و ترکیب شیمیایی نخ جراحی PDS

نخ جراحی PDS (Polydioxanone Suture) از یک پلیمر مصنوعی. قابل جذب به نام پلی دیوکسانون تشکیل شده است. این پلیمر به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد شیمیایی و فیزیکی خود، در جراحی‌های مختلف به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه به بررسی جزئیات ساختار و ترکیب شیمیایی نخ جراحی PDS می‌پردازیم:

1. پلیمر پارادیوکسانون

پلی دیوکسانون یک پلیمر سنتزی است که از طریق پلیمریزاسیون حلقه باز مونومر p-دیوکسانون تولید می‌شود. این فرآیند شامل باز شدن حلقه مونومر و اتصال واحدهای تکرارشونده برای تشکیل زنجیره پلیمری است.

2. فرآیند تولید

پلیمریزاسیون پلی دیوکسانون نیازمند گرما و استفاده از کاتالیزورهای آلی فلزی است. کاتالیزورهایی مانند زیرکونیوم استیل استون یا زینک ال لاکتات معمولاً در این فرآیند به کار می‌روند. این کاتالیزورها به کنترل سرعت و کارایی واکنش پلیمریزاسیون کمک می‌کنند.

3. ویژگی‌های فیزیکی

  • دمای انتقال شیشه‌ای (Tg): پلی دیوکسانون دارای دمای انتقال شیشه‌ای در محدوده 10- تا 0 درجه سانتیگراد است. دمای انتقال شیشه‌ای نشان‌دهنده دمایی است که در آن پلیمر از حالت شیشه‌ای به حالت لاستیکی تغییر می‌کند، که این تغییر فاز بر خواص مکانیکی و انعطاف‌پذیری نخ تاثیر می‌گذارد.
  • بلورینگی: درجه بلورینگی پلی دیوکسانون حدود 55٪ است. بلورینگی به میزان نظم ساختاری در زنجیره پلیمری اشاره دارد و بر خواص مکانیکی پلیمر تاثیر می‌گذارد. بلورینگی بالاتر معمولاً به معنای استحکام مکانیکی بیشتر و همچنین سرعت جذب کندتر است.

4. ساختار مونوفیلامنتی

نخ جراحی PDS به صورت مونوفیلامنت (تک رشته‌ای) تولید می‌شود. به این معنی که نخ از یک رشته منفرد تشکیل شده است. این ساختار مونوفیلامنتی ویژگی‌های زیر را به همراه دارد:

  • عبور آسان از بافت: ساختار تک رشته‌ای باعث می‌شود نخ با کمترین مقاومت از بافت عبور کند، که این ویژگی به کاهش آسیب به بافت و تسهیل فرآیند جراحی کمک می‌کند.
  • کاهش واکنش بافتی: نخ‌های مونوفیلامنت به دلیل سطح صاف‌تر و عدم وجود فضاهای بین رشته‌ها، واکنش بافتی کمتری ایجاد می‌کنند. این ویژگی به کاهش التهاب و بهبود سریع‌تر زخم کمک می‌کند.
  • کاهش خطر عفونت: باکتری‌ها و میکروب‌ها به راحتی نمی‌توانند در سطح صاف و بدون منفذ نخ‌های مونوفیلامنت پناه بگیرند، که این امر خطر عفونت را کاهش می‌دهد.

5. فرآیند جذب

نخ جراحی PDS از طریق هیدرولیز در آب میان‌بافتی جذب می‌شود. هیدرولیز فرآیندی است که در آن مولکول‌های آب به زنجیره‌های پلیمری حمله می‌کنند و آنها را به مولکول‌های کوچکتر تجزیه می‌کنند. این فرآیند به تدریج و در مدت زمان 182 تا 238 روز انجام می‌شود. جذب کند و پیوسته. نخ PDS باعث می‌شود. که این نخ‌ها حمایت طولانی‌مدتی از بافت‌ها فراهم کنند. که این ویژگی در جراحی‌هایی که نیاز به حمایت طولانی‌مدت دارند. بسیار مفید است.

 

ویژگی‌های نخ جراحی PDS

 

نخ جراحی PDS (Polydioxanone Suture) به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود در بسیاری از جراحی‌ها به عنوان یک نخ بخیه مناسب. شناخته شده است. این ویژگی‌ها شامل مقاومت کششی بالا، انعطاف‌پذیری، جذب زیستی مناسب، و کمترین واکنش بافتی می‌شود. در این بخش به تفصیل به بررسی این ویژگی‌ها می‌پردازیم:

1. مقاومت کششی بالا

  • حفظ استحکام کششی طولانی‌مدت: نخ PDS می‌تواند استحکام کششی اولیه خود را برای مدت طولانی حفظ کند، که این ویژگی در زخم‌هایی که نیاز به حمایت طولانی‌مدت دارند، بسیار مفید است. این نخ می‌تواند تا شش هفته یا بیشتر استحکام خود را حفظ کند.
  • مقاومت در برابر کشش‌های مکانیکی: مقاومت کششی بالای این نخ باعث می‌شود که در برابر کشش‌های مکانیکی ناشی از حرکت بدن یا اندام‌ها مقاوم باشد و از جدا شدن نخ از بافت جلوگیری کند.

2. انعطاف‌پذیری بالا

  • سهولت در گره‌زنی: نخ PDS به دلیل انعطاف‌پذیری بالای خود به راحتی گره می‌خورد و گره‌ها به خوبی در جای خود باقی می‌مانند.
  • عبور آسان از بافت: ساختار مونوفیلامنتی نخ باعث می‌شود که نخ به آسانی از بافت عبور کند و اصطکاک کمتری ایجاد کند، که این امر به کاهش آسیب به بافت کمک می‌کند.

3. قابل جذب بودن

  • جذب از طریق هیدرولیز: نخ PDS از طریق فرآیند هیدرولیز در آب میان بافتی جذب می‌شود. این فرآیند به تدریج و در مدت زمان 182 تا 238 روز انجام می‌شود.
  • محصولات نهایی جذب: محصولات نهایی هیدرولیز نخ PDS عمدتاً از طریق ادرار دفع می‌شوند. و باقی‌مانده توسط دستگاه گوارش دفع شده یا به صورت CO2 بازدم می‌شود.

4. استریل بودن

  • فرآیند استریل‌سازی: نخ‌های PDS به صورت استریل بسته‌بندی می‌شوند. فرآیند استریل‌سازی معمولاً با اتیلن اکساید انجام می‌شود و سپس نخ‌ها در بسته‌بندی‌های محافظ قرار می‌گیرند که با اشعه و پرتو مناسب پرس می‌شوند تا هیچگونه آلودگی به داخل آن‌ها نفوذ نکند.

5. عدم ایجاد حساسیت

  • واکنش بافتی کم: نخ PDS واکنش بافتی بسیار کمی ایجاد می‌کند، که این امر به بهبود سریع‌تر زخم‌ها و کاهش خطر عفونت کمک می‌کند.
  • سازگاری با بافت بدن: به دلیل مواد سازنده و ساختار شیمیایی نخ PDS، این نخ به خوبی با بافت‌های بدن سازگار است و احتمال حساسیت یا واکنش‌های آلرژیک به حداقل می‌رسد.

6. الیاف مصنوعی

  • ساختار مونوفیلامنتی: نخ‌های PDS از یک رشته منفرد تشکیل شده‌اند. که به دلیل صاف بودن سطح، احتمال پناه‌گیری باکتری‌ها و میکروب‌ها را کاهش می‌دهد.
  • طراحی برای کاربردهای مختلف: این نخ‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در کاربردهای مختلف جراحی از جمله جراحی عمومی، ارتوپدی، جراحی دستگاه گوارش، جراحی چشم، جراحی زنان، جراحی پلاستیک، اورولوژی و جراحی عروق اطفال قابل استفاده باشند.

 

کاربردهای نخ جراحی PDS

نخ جراحی PDS (Polydioxanone Suture) یکی از نخ‌های جذب‌پذیر است که در جراحی‌های مختلف به کار می‌رود. این نخ به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردش، در بسیاری از زمینه‌های پزشکی کاربرد دارد. در زیر به برخی از کاربردهای اصلی آن اشاره می‌شود:

  1. جراحی عمومی: در جراحی‌های عمومی مانند عملیات‌های شکمی. سینه‌ای و عملیات‌های عروقی. نخ جراحی PDS برای بستن زخم‌ها و جذب بافت‌های نرم استفاده می‌شود.
  2. جراحی دستگاه گوارش: در جراحی‌های مربوط به دستگاه گوارش مانند عملیات‌های کولون. زائده‌داری و معده. نخ PDS برای بستن بافت‌ها و درزهای جراحی استفاده می‌شود.
  3. جراحی چشم: در جراحی‌های چشمی مانند عملیات کاتاراکت. پلاستیک چشم و جراحی لیزر چشم، این نخ برای بستن زخم‌ها و جذب بافت‌ها استفاده می‌شود.
  4. جراحی ارتوپدی: در جراحی‌های مربوط به ارتوپدی مانند جراحی زانو، شانه و پا. نخ جراحی PDS برای بستن بافت‌ها. و جلوگیری از خونریزی استفاده می‌شود.
  5. جراحی زنان و زایمان: در جراحی‌های زنانه مانند عمل سزارین و درصدد نوازشی. این نخ برای بستن بافت‌ها. و بهبود زخم‌ها استفاده می‌شود.
  6. جراحی پلاستیک: در جراحی‌های پلاستیکی مانند عملیات رینوپلاستی، لیفت صورت و جراحی لب. نخ PDS برای بستن زخم‌ها. و جذب بافت‌ها استفاده می‌شود.
  7. جراحی اورولوژی: در جراحی‌های مربوط به اورولوژی مانند جراحی مثانه و کلیه. این نخ برای بستن بافت‌ها و درزهای جراحی. استفاده می‌شود.
  8. جراحی عروق اطفال: در جراحی‌های مربوط به عروق اطفال مانند جراحی هیپوگلاسمی. و ریخت‌شدگی عروق خونی. نخ PDS برای بستن زخم‌ها و جلوگیری. از خونریزی استفاده می‌شود.

به طور کلی. نخ جراحی PDS به عنوان یک گزینه معمول. در جراحی‌های مختلف. برای بستن زخم‌ها. و جلوگیری از خونریزی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بهبود فرآیند بهبودی را تسریع می‌کند.

 

نتیجه گیری:

در نتیجه، نخ جراحی PDS یکی از نخ‌های جذب‌پذیر و مفید در عمل جراحی است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردش، در انواع مختلف جراحی‌ها به کار می‌رود. این نخ با ساختاری که به دلیل ویژگی‌هایش انعطاف‌پذیری. مقاومت کششی بالا، قابلیت جذب و عدم حساسیت. به بافت‌های بدن برخوردار است. در بستن زخم‌ها. جذب بافت‌ها و جلوگیری از خونریزی موثر استفاده می‌شود. با توجه به کاربردهای گسترده این نخ در انواع جراحی‌ها و ویژگی‌های برتر آن، می‌توان نتیجه گرفت که نخ جراحی PDS ابزار مهمی در دستاوردهای پزشکی مدرن است و نقش مهمی در بهبود فرآیند‌های جراحی و بهبودی بیماران دارد.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *